Σελίδα 44
Ταυτοχρόνως δε δια
κλιμάκων είχον άνέλθει έξωθεν εις πολλά μέρη του τείχους.
Τούρκοι και άλλοι ανοίξαντες
οπάς χαμηλά εις το τείχος έπυροβόλουν εξ αυτών κατά των εν τη, αυλή.
Όταν οι Τούρκοι με ήχους σαλπίγγων άλλαλάζοντες και μαινόμενοι
είσήρχοντο άθρόοι εις την Μονήν περί ώραν 2 μ.μ. με άκατάσχετον πόθον να κορέσωσι
την αιμοδιψίαν των, και ό θόρυβος της εισβολής ήκούετο εις τα πέριξ χωρία,
έξεπήδησαν εκ παρπλεύρου θυρίδος εξ μοναχοί υπό τόν Ανθιμον Λουρωτόν και επιπεσόντες
κατά των εν σννωστισμώ προ της πύλης εισερχομένων Τούρκων έφόνευσαν πολλούς, αλλ'
έφονεύθησαν εννοείται και αυτοί πάντες, εξ ων ο Άνθιμος πεσών
τετραυματισμένος έκρεουργήθη υπό του θηριώδους Παστέλλα, Τούρκου άξιωματικού
τής χωροφυλακής, ούτινος ό υιός ησπάσθη τον Χριστιανισμόν μετά την κάθοδον του
πρίγκηπος Γεωργίου εις την Κρήτην τω 1897. Και εκ των άλλων μερών τής Μονής οι
έπαναστάται έπροξένησαν φθοράν εις τους άθρόως εισερχομένους Τούρκους, ιδίως
κατά την εν συνωστισμώ είσοδον αυτών εν τη αυλή εν ηρωική δια των γιαταγανίων
πάλη.
Σελίδα 45
Η Ολοκαύτωσις
Αίφνης την στιγμήν έκείνην περί την ώραν 5 μ.μ
"Εκπυρσοκρότημα
φρικαλέον
βολίδων ήχησαν συριγμοί
Οσμανλήδες δεν ζώσι
πλέον,
ευθύς ηκούσθη νίτρου
οσμή".
Κρότος μέγας ήκούσθη.
Ή γη ήνεώχθη και περί τας δύο χιλιάδας Τούρκων κατεπώθησαν υπό του χώματος,
ώς ό Άμφίλαρχος Μανασής, ό καλόγηρος και πρώην 'Ηγούμενος τής Μονής, ως άλλος
Γεωργάκης 'Ολύμπιος και οι συν αυτώ εν τη Μονή Σέκου τής Μολδαυίας. Το έδαφος
έσείσθη ως υπό σεισμού ισχυρού και έφάνησαν εις τα ύψη τα εκ τής έκκρήξεως
άνατιναχθέντα πτώματα μετά λίθων και ξύλων, εν μέσω των φλογών και του εκ της έκκρήξεως
και της αναφλέξεως σχηματισθέντος έκ καπνού και κονιορτού νέφους. Μία πλευρά του
τείχους ανετινάχθη και κατέπεσε θάψασα υπό
τον όγκων αυτής τούς συνωθουμένους προ τού περιβόλου Τούρκους. Οι Τούρκοι, οι, εν
τω περιβόλω της Μονής και οι έξωθεν, έμειναν κατάπληκτοι έπαυσε προς στιγμήν ή
μάχη και σιγή βαθεία επί μικρόν επεκράτησε καθ' όλην την περιοχήν της Μονής. 'Η
υπόνομος είχεν άναφλεγή. Εις σύνθημα δοθέν παρά τού Ηγουμένου Γαβριήλ, εις των
πλησίον αυτού μαχητών ονόματι Κωνσταντίνος Γιαμπουδάκης, νέος χωρικός ηρωϊκώτατος,
έκ των ύπηρετούντων έν τη Μονή, εκ τού χωρίου Άδελε τής Ρεθύμνης, κατήλθεν εις την
ύπόνομον και πυροβολήσας εις την πυρίτιδα την άνέφλεξε γενόμενος αυτός το
πρώτον θύμα.
Κατ' άλλην έκδοσιν ιδού πώς έγένετο ή έκκρηξις.
Κατά την συμβουλήν και
προτροπήν την όποίαν κατ' έπανάληψιν είχε κάμει ό 'Ηγούμενος εις τούς πολιορκουμένους
και κατά την όμόφωνον πάντων άπόφασιν τα γυναικόπαιδα και οι γέροντες είχον
συναρθοισθή εις την άποθήκην της πυρίτιδος, επί σκοπώ της δι' άναφλέξεως
ταύτης αύτοθυσίας αυτών, προ τού κινδύνου τού να περιπέσωσι ζώντες εις χείρας των
αιμοδιψών Τούρκων.
Σελίδα 46
φυλάσοντες δε τας όπισθίας θύρας και αναμένοντες το πέρας, ίνα είσέλθωσι και χατασφάξωσι και
λεηλατήσωσι.
Πρωτιμώμεν να αποθάνωμεν
Όταν πάσα έλπίς σωτηρίας,
απωλέσθη και οι πλείστοι των ανδρών είχον,
φονευθή εν ταις μάχαις, τα δέ όπλα είχον φθαρή και το μοιραίον τέλος έπέκειτο, ό
Κωνσταντίνος Γιαμπουδάκης άνεφάνει χωλαίνων προ της θύρας της πυριτιδαποθήκης ή ευρίσκοντο
βαρέλια πυρίτιδος και πυρίτις εις χύμα, και κρατών εις χείρας πιστόλαν υψωμένην
και αποταθείς προς τους εν τη πυριτιδαποθήκη
Σελίδα 47
και τους πέριξ αυτής
ευρισκομένους άνδρας , γυναίκας και παιδία, ανεφώνησε:
—" Προτιμάτε να
αποθάνωμεν όλοι εδώ για την πίστιν του Χριστού και την αγάπην της Πατρίδος ,
παρά να πέσωμε ζωντανοί στα χέρια των σκύλων? "
--"Προτμώμεν
ν΄αποθάνωμεν " απήντησαν όλοι μιά φωνή.
Προχωρήσας
τότε ο Γιαμπουδάκης εν βήμα εντός
της αποθήκης», έξεκένωσε πάραυτα την πιστόλα του πυροβολήσας εις την χαμαί χυμένην πυρίτιδα,
έξ ης τό πύο μετεδόθη εις τα περιέχοντα πυρίτιδα βαρέλια, και έγένετο αμέσως η
εκκρηξις , ήτις επέφερε πανικόν εις τους
Τούρκους, οίτινες ωπισθοδρόμησαν ατάκτως
, νομίζοντες ότι το εδαφος όλόκληρον ήτο ιπωνομευμένον και θα ήνοίγετο να τους καταπίη. Ένεκα τούτου έπήλθε βραχεία τής
πάλης διακοπή.
Το εκ της έκκρήξεως
ταύτης αποτέλεσμα δεν υπήρξεν τόσον ,όσον το αναμενόμενον οι πολιουρκούμενοι καταστρεπτικόν,
Ή
Σελίδα 48
προσδοκία αυτών ήτο ν΄ ανατιναχθή
ολόκληρος ή Μονή μετά τής περιοχής αυτής,
αλλ΄ άνετινάχθη μόνον ή πτέρυξ έκείνη τής Μονής κα εφονεύθησαν οι εν ταις αιθούσας
28 άνδρες και όλοι οι εν τη αποθήκη και πέριξ αυτής , ήτοι όλα σχεδόν τα γυναικόπαιδα πλήν ολιγίστων και τινές άνδρες, οίτινες προς τούτο είχον ποοσέλθει
εκεί, διότι καταστραφέντων των όπλων των γένοντο άχρηστοι δια μάχην περαιτέρω.
Εκ των Τούρκων έφονεύθησαν πλειότεροι όλοι εκείνοι,
οίτινες έχουν συσπειρωθή εις τας βάσεις
του τείχους, διότι εκ της έκκρήξεως κατέπεσαν τα τείχη προς τα έξω και κατεπλάκωσαν
ατούς υπό ταύτα ταφέντας έβεβαιώθη δε ότι
οι ούτω εκ της καταπτώσεως των τειχών φρονευθέντες Τούρκοι ήσαν περίπου εξακόσιοι μετά τεσσάρων
Τουρκικών σημαιών άνηκουσών εις
Τουρκοκρήτας οπλαρχηγούς.
Η λαϊκή μούσα το όλοκαύτωμα του Αρκαδίου έψαλε δια
των κατωτέρω στίχων
-"Μέσα σε σύννεφο καπνού,
μέσ΄ σε βρονταίς και φλόγες
που και το πνεύμα έσφιξε
να βλέπη των Αγγέλων,
τινάχθηκε το ιερό Αρκάδι στον αέρα
μαζί και των μαρτύρων του
τα σώματα τ΄άγια,
που ξεχωρίζουν άγγελοι
απ΄τα κορμιά των Τούρκων.
Και του θεού εφάνηκεν ο
κόλπος ο ανοιγμένος
και ταις ψυχαίς εδέχθηκε ταις
άγιες των μαρτύρων
και στέφανον ταις έδωκε
που λάμπει σαν τον ήλιο".΄
Ούτω κλείει το δράμα του
'Αρκαδίου, του νέου Μεσολογγίου, νέαν σελίδα δόξης και τιμής και τιμής καθέξαν
εις την ιστορίαν της
'Ελλην.Επαναστάσεως.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.